Καλώς ορίσατε στο Dragon Blood..
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.

Καλώς ορίσατε στο Dragon Blood..

Ελάτε μαζί μας στο εκπληκτικό ταξίδι για την εκμάθηση της μαγείας
 
ΦόρουμLatest imagesΕγγραφήΣύνδεση

 

 Tο νησί του Πάσχα...

Πήγαινε κάτω 
3 απαντήσεις
ΣυγγραφέαςΜήνυμα
Nemecis
Έμπειρος Στρατιώτης
Έμπειρος Στρατιώτης
Nemecis


Αριθμός μηνυμάτων : 430
Ημερομηνία εγγραφής : 13/09/2010

Tο νησί του Πάσχα...  Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Tο νησί του Πάσχα...    Tο νησί του Πάσχα...  I_icon_minitimeΚυρ Νοε 07, 2010 11:51 am

Το νησάκι με το όμορφο αυτό όνομα, που μας θυμίζει τη γιορτή του Πάσχα, ονομάζεται στην τοπική διάλεκτο Rapa Nui και βρίσκεται στην νοτιοανατολική Πολυνησία, αλλά ανήκει πολιτικά στο κράτος της Χιλής.

Το νησί έγινε γνωστό από τα μνημειακά του τεράστια αγάλματα που ονομάζονται στην τοπική γλώσσα moai και δημιουργήθηκαν από την φυλή Rapanui. Σήμερα αποτελούν μέρος του Εθνικού Πάρκου Rapanui και συμπεριλαμβάνονται στα μνημεία της παγκόσμιας κληρονομιάς. Η επιφάνεια του νησιού είναι 160 τετρ. χιλιόμετρα. Σε μέγεθος είναι περίπου όσο η Μύκονος.

Το έδαφος είναι ηφαιστειογενές, με χαμηλή βλάστηση. Το Νησί του Πάσχα δημιουργήθηκε πριν από δύο εκατομμύρια χρόνια από ηφαιστειακή έκρηξη. Είναι ένα τριγωνικό σε ισοσκελές σχήμα νησί, με ηφαίστεια σε κάθε γωνία του.

Έχει δυο εποχές - την υγρή και την ξηρή και το κλίμα είναι υποτροπικό. Η κάθε μια τους διαρκεί έξι μήνες και η μέση θερμοκρασία είναι 20 βαθμοί Κελσίου.

Τοπική διάλεκτος είναι η rapanui. Επίσημη γλώσσα είναι τα ισπανικά της λατινικής Αμερικής.

Συνδέεται μία φορά την εβδομάδα με τετράωρη αεροπορική πτήση από την Χιλή (δύο φορές στην τουριστική περίοδο).

Η υποδομή είναι στοιχειώδης, αλλά ένας φίλος μου που το επισκέφθηκε πριν μερικά χρόνια, μου είπε πως οι κάτοικοι είναι θερμοί, φιλόξενοι, καλοσυνάτοι, όπως συμβαίνει με πολλούς λαούς της Πολυνησίας. Οι σημερινοί κάτοικοι δεν υπερβαίνουν τις 4000. Σε μία καταγραφή του 2002 ήταν 3.791 κάτοικοι, 60% Rapanui, 39% μιγάδες από ένωση ιθαγενών με Χιλιανούς και 1% γνήσιοι Χιλιανοί. Κάποιοι αυτόχθονες έχουν μεταναστεύσει και ζουν στην Χιλή, οι μισοί εκ των οποίων είναι στην πρωτεύουσα Σαντιάγο. Οι κάτοικοι του νησιού ζουν πολύ λιτά, καθώς λίγες είναι οι δυνατότητες που τους προσφέρει αυτή η μικρή γωνιά στην άκρη του κόσμου!

Πολλές ιστορίες μυστηρίου συνδέονται με το παρελθόν του νησιού, στο οποίο βλέπουμε τα γιγάντια αγάλματα να δεσπόζουν δίχως σαφείς εξηγήσεις προς το παρόν. Συνδέθηκε μέσω του Νταίνικεν με εξωγήινες δυνάμεις, αλλά πιστεύω η πιο λογική του σύνδεση είναι με την χαμένη ήπειρο του Ειρηνικού, την Λεμουρία ή Μου.

Οι επιστήμονες καταλήγουν πως το νησί κάποτε διέθετε πλούσια χλωρίδα και πανίδα και μεταξύ άλλων ένα πλήθος φοινικόδεντρων. Αλλά η απομόνωσή του ώθησε τους κατοίκους σε υλοτόμηση με ταχύτατους ρυθμούς για καλύβες, κανό, ακόμη και να μετακινούν τα αγάλματα από τα λατομεία στους οικισμούς τους. Επίσης, τα θηλαστικά, τα θαλασσινά (οστρακόδερμα) και τα πτηνά εξαφανίζονταν καθώς κατέληγαν με απερίσκεπτους ρυθμούς, γεύματα των ντόπιων. Ώσπου κάποια στιγμή λόγω της εντατικής υλοτόμησης δεν διέθεταν ξυλεία ούτε για να κατασκευάσουν βάρκες και να ανοιχτούν για ψάρεμα!

Η παρακμή σημειώθηκε μεταξύ αρχής του 16οι και μέσου του 19ου αιώνα και στο έσχατο σημείο της πτώσης, σημειώθηκαν αδυσώπητες κοινωνικές συγκρούσεις, ενώ κάποιοι επιστήμονες μίλησαν μέχρι και για φαινόμενα κανιβαλισμού.

Τοπικές γιορτές και πολιτιστικά ενδιαφέροντα του νησιού:


- Ένα ετήσιο πολιτιστικό φεστιβάλ το Tapati, που καθιερώθηκε από το 1975 για να γιορτάσει τον πολιτισμό των Rapanui.

- Μία εθνική ποδοσφαιρική ομάδα

- Τρεις ντισκοτέκ στην πρωτεύουσα Hanga Roa

- Μία μουσική παράδοση που συνδυάζει Νοτιοαμερικάνικες επιρροές και επιρροές της Πολυνησίας.

- Ένα σμιλεμένο όργανο μουσικής


Λίγη ιστορία

Ο πειρατής Ντέηβις είχε επισημάνει το νησί αυτό το 1686, αλλά δεν καταχωρήθηκε επίσημα. Επίσημα το ιδιόρρυθμο αυτό νησάκι ανακάλυψε το ολλανδός εξερευνητής Jacob Roggeveen την Δευτέρα του Πάσχα το 1722. Για τον λόγο αυτό ονομάστηκε Νησί του Πάσχα. Στην τοπική γλώσσα όμως, το όνομά του σημαίνει «ο μεγάλος βράχος».

Στο βιβλίο του Φρανσίς Μαζιέρ «Το νησί του Πάσχα», ονομάζεται «Ματακιτεράνι» δηλαδή «τα Μάτια που κοιτούν τον Ουρανό». Λέγεται πως αυτή την εξήγηση έδωσαν οι κάτοικοι όταν οι ευρωπαίοι προσπάθησαν να μάθουν για την χρησιμότητα των αγαλμάτων. Έχει επίσης ονομαστεί «Ο Ομφαλός της Γης» λόγω της απομονωμένης θέσης του.

Πολλοί πέρασαν από το μικρό αυτό νησί στην πορεία του χρόνου. Οι περισσότεροι εγκλημάτησαν. Ο Roggeveen, ο Cook αργότερα, αλλά και άλλοι κατακτητές, σκότωσαν με τα μουσκέτα τους ιθαγενείς δίχως οίκτο, με την πρόφαση των κλοπών. Στα ημερολόγια των «πολιτισμένων» λευκών υπάρχουν ανατριχιαστικές καταγραφές μέχρι για επιτεύγματα σκοποβολής σε βάρος των κατοίκων.

Στις καταγραφές, αξίζει να σημειωθεί πως ο Roggeveen ανέφερε ότι ήταν δύο φυλές, μία με λευκό δέρμα και κοκκινωπά μαλλιά, και μία όπως γνωρίζουμε σήμερα τους Πολυνήσιους, με μελαψό δέρμα και μαύρα μαλλιά Το ταλαίπωρο αυτό νησί δέχθηκε επιδρομές από πολλούς ξένους ναυτικούς, αλλά και την αρπαγή των νέων για δουλεμπόριο. Μεγάλη αντιπάθεια τρέφουν έως σήμερα για τους Περουβιανούς, λόγω της δουλεμπορίας σε βάρος τους. Από τους 5000 κατοίκους που ζούσαν εκεί, μετά τις διαρκείς επιδρομές και το δουλεμπόριο, έμειναν μόνο 600.

Λίγο μετά τις επιδημίες που έσπειραν τον θάνατο σε όσους είχαν επιβιώσει της σκληρότητας των εισβολέων, εμφανίστηκε ένας ιερέας ο Ευγένιος Ευρώ και δίδαξε την χριστιανική πίστη, βαφτίζοντας όλους χριστιανούς και δίνοντας μία ελπίδα στους ιθαγενείς. Στην πορεία του χρόνου όμως, οι διάφοροι ιεραπόστολοι φρόντισαν όπως συνέβη και αλλού, να εξαφανίσουν κάθε ίχνος πολιτισμού του ντόπιου πληθυσμού και κατέστρεψαν τις περίφημες γραφές των ιθαγενών (Rongo Rongo- με ιδεογράμματα και σύμβολα) ) αλλά έβαλαν και στην λήθη την ιστορία των γιγαντιαίων αγαλμάτων.

Σήμερα, οι λίγες γραπτές επιγραφές που γλίτωσαν από την καταστροφική μανία των «πολιτισμένων», δεν μπορούν να αποκρυπτογραφηθούν και να μάθουμε την αληθινή ιστορία του τόπου. Αξίζει να σημειωθεί πως δεν υπάρχει γραφή σε άλλο νησί της Πολυνησίας. Είναι μοναδικό φαινόμενο η Rongo Rongo σε όλη την Ωκεανία!

Τα φημισμένα αγάλματα του νησιού του Πάσχα

Τα 1000 περίπου εντυπωσιακά αγάλματα είναι τεράστια και μοναδικά σε σχήμα. Ένα εκ των οποίων ήταν στο Μουσείο του Ανθρώπου, σήμερα μπορεί να το θαυμάσει κάποιος στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι και όντως σου δημιουργεί ένα ξεχωριστό συναίσθημα, συγκίνηση, περιέργεια, θαυμασμό μαζί. Αισθάνεσαι πολύ μικρός και ασήμαντος μπροστά του. Έχει μία γοητεία μυστηρίου δίχως άλλο. Θα το συνιστούσα σε όσους βρεθούν εκεί, γιατί η επίσκεψη στο μικρό νησάκι, είναι για τους περισσότερους από εμάς μάλλον απίθανο να πραγματοποιηθεί!

Τα αγάλματα έχουν χαμηλό μέτωπο, βαθουλωμένα μάτια και μακριά αυτιά. Στα μάτια τους έβαζαν κάποτε άσπρα κοράλλια με κόκκινες κόρες, για να εκφράζουν δύναμη. Το μεγαλύτερο φθάνει σε ύψος 22 μέτρων και ύψος 155 τόνων και είναι ημιτελές. Το περίεργο είναι πως τα περισσότερα είναι μισοτελειωμένα και μάλιστα τα έχουν αφήσει ξαφνικά, την ίδια περίοδο όλα. Θεωρείται πως κατασκευάστηκαν από το 1.100 μέχρι το 1.600 μ.Χ

Το πώς τα μετέφεραν έχει γίνει επίσης ένα σημείο αιχμής συζητήσεων και θεωριών, επίσημα όμως λέγεται πως τα έσερναν πάνω σε κορμούς δέντρων. Το υλικό τους είναι από ηφαιστειογενές πέτρωμα και τα σκάλιζαν με εργαλεία από βασάλτη. Όσα κοιτάζουν προς τη θάλασσα, λένε πως απευθύνονται στους θεούς, ενώ όσα κοιτάζουν προς το εσωτερικό του νησιού, πως προστατεύουν τους κατοίκους. Άλλοι υποστηρίζουν πως μπορεί να είναι ταφικά μνημεία. Άλλοι πως αποτελούν μάρτυρες των φρατριών στις οποίες χωρίζονταν κάποτε η κοινωνία των ιθαγενών από τον 5ο αιώνα μ. Χ.

Ο Μαζιέρ στο βιβλίο του αναφέρει την προσωπική του μαρτυρία για την εκμετάλλευση, την εγκατάλειψη και την πολιτιστική και κοινωνική «κακοποίηση» του λαού αυτού. Το επισκέφθηκε με μία επιστημονική ομάδα μεσούσης της χούντας του Πινοσέτ και ενώ ήξερε πως τους παρακολουθούσαν σε κάθε τους βήμα, έκανε μελέτες σε όλο το μήκος και πλάτος του νησιού, προσπαθώντας να καταγράψει την ιστορία και την καταγωγή των αγαλμάτων, όπως και των άλλων στοιχείων που μπόρεσαν να διασωθούν από την καταστροφική επιδρομή των κατακτητών.

Μας πληροφορεί πως το νησί αν και ήταν στη χιλιανή επικράτεια, διοικείτο αποκλειστικά από το πολεμικό ναυτικό και αυτό και η ομάδα του έπρεπε να δίνουν αναφορά σε κάθε κίνηση και για κάθε επαφή τους με τους ιθαγενείς, οι οποίοι είχαν μία σειρά από περιορισμούς, απίθανες απαγορεύσεις ακόμη και για να κυκλοφορούν ελεύθερα στο μικρό αυτό νησάκι στο κέντρο του πουθενά (!!!).

Ο μοναδικός γερμανός ιερέας θεωρούσε το νησί προκλητικά «επικράτειά του» και ζητούσε να του δίδεται κι εκείνου αναφορά για τις κινήσεις τους. Ο λαός ήταν εγκλωβισμένος να φυλάει τα πρόβατα για μία αγγλική εταιρία, καταστρέφοντας αδιακρίτως την ελάχιστη εναπομείνασα βλάστηση και του απαγορευόταν να χρησιμοποιήσει λίγο μαλλί για τις προσωπικές του ανάγκες. Δεν είχαν ως τα μέσα της δεκαετίας του '60 ταυτότητα Χιλιανού κατοίκου.

Γενικά ο Μαζιέρ εκφράζει στο βιβλίο (που αποτελεί ένα είδος συμπεράσματος της παραμονής του εκεί, των ανασκαφών του και των ερευνών του), την αμέριστη συμπάθειά του για ένα λαό που έμεινε εσκεμμένα εντελώς αγράμματος, καταστράφηκε η ιστορία του και κακοποιήθηκε με κάθε τρόπο από τον «πολιτισμένο μας κόσμο». Αναφέρει επί λέξει πως βρίσκεται πολύ κοντά σε αυτούς που ντρέπονται για το λευκό της ράτσας τους, γιατί η ράτσα αυτή έκανε τα μεγαλύτερα εγκλήματα στον κόσμο και το νησί αυτό αποτελεί ένα ακόμα έγκλημα.

Τα συμπεράσματα του Μαζιέρ


Από την τεχνοτροπία των αγαλμάτων κατάλαβαν πως οι γίγαντες ήταν δύο ειδών. Ανήκαν είτε σε άλλη περίοδο, είτε σε άλλη φυλή. Η μία έκανε αγάλματα πιο καλλιτεχνικά, η δεύτερη πιο χονδροειδή. Ανακάλυψε πολλές σπηλιές και βρήκε εκεί ένα μυστικό κόσμο. Για παράδειγμα, ένα χώρο που χρησίμευε πιθανά ως μαιευτήριο. Διαπίστωσε πως στο νησί υπήρχε ενδιαφέρουσα βλάστηση και δέντρα τα οποία θα μπορούσαν να δώσουν ξανά ζωντάνια στον χώρο, αν χρησιμοποιούσαν τους σπόρους τους. Αλλά οι Χιλιανοί ήθελαν τους κατοίκους του χωριού να βόσκουν τα πρόβατα της αγγλικής εταιρίας και δεν επέτρεπαν να γίνει καμία άλλη προσπάθεια.

Ανακάλυψε ένα μοναδικό σκαλιστό βράχο που μυστικά πετρόγλυφα και τον «άνθρωπο-έντομο». Ένα κεφάλι αντρικό με γενειάδα, μάτια στα πλάγια του μετώπου σαν αυτά των εντόμων, και δύο κέρατα σαν ελάφι. Μοναδικό έργο μίας τεχνοτροπίας που δεν συνδεόταν με αυτή των γιγάντων του νησιού και κανείς Πολυνήσιος δεν είχε ποτέ ζωγραφίσει κάτι ανάλογο. Ωστόσο, το ίδιο σχέδιο υπήρχε όπως έμαθε αργότερα στη Σιβηρία, στην Β. Αμερική και στη Γη του Πυρός.

Ο Μαζιέρ βρήκε πολλά εργαλεία σε όλο το μήκος και πλάτος του νησιού, ξυράφια, νυστέρια, μύτες από βέλη, από ακόντια, λάμες για τσεκούρια, ξύστρες, σμίλες. Όλα με χειρολαβή. Βρήκε βελόνες από κόκαλο, αλλά και άλλα ενδιαφέροντα αρχαιολογικά ευρήματα, τα οποία φωτογράφισε και έφερε στην Ευρώπη ως ντοκουμέντα, αλλά φρόντισε να τα κρύψει πάλι στο νησί φια να διασωθούν, με τη βοήθεια των ιθαγενών. Κι αυτό γιατί οι Χιλιανοί στρατιωτικοί έψαχναν συχνά τα πράγματα της αποστολής, προσπαθώντας να αρπάξουν τεκμήρια και να καταστρέψουν τα αρχαία αντικείμενα.

Οι ιθαγενείς τον οδήγησαν σε μυστικές σπηλιές, που είχαν φροντίσει να κρύψουν από τους δυνάστες τους.

Με τις έρευνες έφτασε σε τρία βασικά ερωτήματα:

Α) Σύμφωνα με τους ιθαγενείς, κάποια αντικείμενα δεν ανήκαν στους πολυνήσιους προγόνους τους. Αλλά δεν ήξεραν σε ποιους ανήκαν

Β) Τα αντικείμενα αυτά ήταν συσσωρευτές και πομποί μίας ενέργειας που προκαλούσε αγωνία στους σύγχρονους κατοίκους, παρά τις προσπάθειες των καθολικών ιερέων να τους πείσουν ότι ήταν δεισιδαιμονίες.

Γ) οι καλλιτεχνικές αυτές δημιουργίες ήταν ανθρωπομορφικές, κάτι που δεν πηγάζει από πολυνησιακή ρίζα. Υπάρχουν άνθρωποι-πουλιά, άνθρωποι-σαύρες, άνθρωποι-φάλαινες και μία σειρά από δέκα διαδοχικές μεταμορφώσεις. Πρόκειται για δέκα διαφορετικά στάδια που αγκαλιάζουν τη γνώση του ζωικού βασιλείου με λεπτομέρειες και αναδεικνύουν μία χαμένη μύηση και ένα πολιτισμό ξεχωριστό. Σύμβολα που δεν ξέρουν να εξηγήσουν οι σημερινοί κάτοικοι, αλλά σέβονται και νοιώθουν δέος γι’ αυτά.

Εκτός από τα γιγάντια αγάλματα, υπάρχει ένα είδος γλυπτικής αξιόλογο που ονομάζεται «Μοάι-Καβακάβα» και παρουσιάζει σε όλα τα αντικείμενα ένα άντρα λιπόσαρκο, αποστεωμένο, με καμπούρα και φουσκωμένη κοιλιά. Όλα τα γλυπτά αυτής της τέχνης έχουν τα χαρακτηριστικά της βρογχοκήλης και είναι σημάδια ενός εκφυλισμένου λαού, από συνεχείς αιμομιξίες και έλλειψη μετάλλων στις τροφές, προπάντων στο νερό. Οι θαλασσοπόροι έλεγαν πως οι κάτοικοι έπιναν συχνά νερό θαλασσινό κοντά στα βράχια που περιείχε χλώριο και έμοιαζε με το πόσιμο νερό. Αλλά σταδιακά αυτό βλάπτει τον οργανισμό.

Η παραμόρφωση αναδεικνύει έκθεση σε ραδιενέργεια στο νησί, κάτι που αφήνει περιθώρια για εικασίες για προσεδαφίσεις διαστημοπλοίων στα πλατώματα του νησιού. Μία από τις βασικές θεωρίες του Νταίνικεν και άλλων ομοϊδεατών του.

Το ερώτημα που τίθεται είναι: Αν τα αρρωστημένα αγαλματίδια αναπαριστούν τον λαό που υποφέρει από ασθένειες και διαταραχές, τότε τα γιγάντια αγάλματα τι αναπαριστούν; Ο μύθος που διαδίδουν οι ντόπιοι μιλά για ένα βασιλιά που είδε δύο πνεύματα που κοιμόντουσαν, τρόμαξε πολύ και ζήτησε να κατασκευάσουν τα είδωλά τους. Αλλά αυτό δεν δίνει σαφείς και αληθοφανείς εξηγήσεις.

Ο Μαζιέρ πιστεύει πως το ξύλο των μικρών αγαλμάτων μπορεί να είναι μεγάλης αντοχής και πως είναι δυνατόν να επιβιώσει επί αιώνες ή χιλιετίες, καθώς στο νησί δεν υπάρχουν ζωύφια να το καταστρέψουν, σαν το ευρωπαϊκό σαράκι. Θεωρεί πως ανήκουν σε ένα προηγούμενο πολιτισμό και άντεξαν στον χρόνο, όπως τα αιγυπτιακά δημιουργήματα. Άρα μιλά για ένα πολιτισμό ίσως χιλιάδων ετών.

Ένα ακόμη βασικό στοιχείο που αναδεικνύει την μοναδικότητα του τόπου, είναι οι ξύλινες γραφές Rongo-Rongo, καθώς σε κανένα νησί της Πολυνησίας δεν υπάρχει γραφή. Την περίοδο της μεθοδευμένης περουβιανής σφαγής των σοφών του νησιού, το 1862, χάθηκε η παράδοση και ολοκληρώθηκε η καταστροφή με την επιβολή του χριστιανισμού. Η γραφή αυτή έχει τρία ερμηνευτικά συστήματα, όπως η αιγυπτιακή. Κάθε σύμβολο έχει τρία επίπεδα ερμηνείας, μία εσωτερική, μία ιερατική και μία διαμονιακή. Η γραφή αποτελούσε ταξικό δικαίωμα του βασιλιά, των έξι περιφερειακών αρχηγών και των Μαόρι-Κοχάου-Ρόγκο-Ρόγκο.

Παρά τις προσπάθειες και κάποιες σημειώσεις, δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί. Είναι πολύ δύσκολο να την κατανοήσουν αφού δεν υπάρχει σύνδεσμος με την σοφία του παρελθόντος, καθώς οι σημερινοί κάτοικοι αγνοούν τα σύμβολα και την κληρονομιά τους.

Οι τελευταίες πληροφορίες τον οδήγησαν στο ιστορικό ως εξής:

Η πρώτη γνωστή ιστορία αρχίζει τον 4 αιώνα μ.Χ. Χίλια χρόνια αργότερα ήρθαν οι πρώτοι μετανάστες. Και διαδοχικά μεταναστευτικά κύματα έφθασαν στα τέλη του 13ου αιώνα. Εκεί βρήκαν ένα μεγάλο πολιτισμό, τον οποίο κατέστρεψαν και ίσως κατέστρεψαν την φυλή που τον δημιούργησε. Πρόκειται για ένα προκολομβιανό πολιτισμό. Στην συνέχεια συνέβη ένα κατακλυσμός που επιβεβαιώνεται από τους γεωλόγους.

Οι πληροφορίες από την προφορική παράδοση των ιθαγενών, αναφέρουν πως:

- Στην Σελήνη κατοικούν όντα.

- Στον Ήλιο δεν μπορεί να κατοικήσει κάποιος.

- Η Αφροδίτη και ο Δίας δεν περιέχουν φυσικό ηλεκτρισμό όπως η Γη.

- Μόνο η Γη έχει ανθρώπους με διαφορετικά χρώματα.

- Οι κάτοικοι του Δία ρύθμισαν τις σχέσεις ανάμεσα στους κατοίκους των άλλων πλανητών.

- Όλοι οι πλανήτες λατρεύουν τον Ήλιο.

- Πολύ λίγα από τα άστρα κατοικούνται από ζωντανά όντα.

- Υπάρχει ένας πλανήτης που δεν έχει χρώματα, φυτά, χώμα, αλλά μόνο νερό και πέτρες. Εκεί κατοικούν όντα διαφορετικά και γεννιούνται μέσα στο νερό. Στον πλανήτη αυτό υπάρχουν μέταλλα διαφορετικά από τα δικά μας και ένα σπάνιο υλικό από το πιο εκλεκτό χρυσάφι, με χώμα πράσινο-μαύρο-γαλάζιο-κίτρινο-κόκκινο. Ο πλανήτης αυτός είναι φτιαγμένος από μία σφαίρα από πέτρα και περιέχει μία σφαίρα από σίδερο. Με μία φωτιά από πέτρες πρέπει να τρυπήσει κάποιος τη σφαίρα από σίδερο για να φθάσει στο εκλεκτό μέταλλο. Το μέταλλο αυτό είναι τόσο λεπτό που το επεξεργάζονται με φωτιά και νερό. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ύφασμα.

- Το νησί του Πάσχα είχε άφθονα νερά της γης, ζεστό κλίμα και τεράστια φυτά. Η πρώτη φυλή του νησιού υπήρχε και σε άλλα δύο νησιά της Πολυνησίας, όπως και σε ένα μέρος της Ασίας και της Αφρικής, με πολλά ηφαίστεια. Ένα από τα νησιά του Ειρηνικού είχε τη δύναμη να σκοτώσει το νησί του Πάσχα (άραγε είναι αναφορά στην ήπειρο της Λεμουρίας?). Στο νησί αυτό υπήρχαν ακόμη δείγματα από το αρχαίο δέντρο που φύτρωνε παντού στον κόσμο και δεν είχε καρπούς. Η πέτρα του σκαλιστού βράχου με τα πετρόγλυφα που ανάεφερα πιο πάνω, ήταν διαφορετική και σκληρή. Αλλά το κλίμα άλλαξε και την κατάστρεψε. Υπήρχαν ζώα στο νησί και τα ηφαίστεια φανερώθηκαν την εποχή της πρώτης φυλής. Σταδιακά όμως, μετά από μεσολάβηση πολλών ετών.


Επίλογος

Ο Μαζιέρ έφυγε μετά από μακρά διαμονή γοητευμένος από τους κατοίκους του νησιού, δίχως σαφείς απαντήσεις. Με την γεύση όμως του «τραυματισμένου νησιού».

Μετά από ένα και πλέον αιώνα φρικτής αποικιοκρατικής συμπεριφοράς, η Χιλή αποφάσισε το 1966 να δώσει την εξουσία του νησιού στην πολιτική δύναμη και να την αφαιρέσει από τους στρατιωτικούς. Οι κάτοικοι του νησιού άρχισαν να θεωρούνται επίσημα πολίτες της χώρας και απέκτησαν διαβατήριο και ταυτότητα, δικαιώματα όπως οι Χιλιανοί. Το 1967 κατασκευάστηκε ένα διεθνές αεροδρόμιο και για να το επισκεφθεί πλέον κάποιος δεν χρειάζεται ειδική άδεια. Σταδιακά άρχισε μία τουριστική υποδομή.

Η φυσική ομορφιά του νησιού είναι απαράμιλλη και προσελκύει σήμερα οικολόγους, ερευνητές, αλλά και φυσιολάτρες. Κάτι που ήθελε να καταστρέψει ο δικτάτορας Πινοσέτ, καθώς ήθελε να δώσει τον χώρο στις ΗΠΑ για τα διαστημικά τους προγράμματα. Οι αντικαθεστωτικές αντιδράσεις μέσα σε τόσο σκληρή δικτατορία, μπόρεσαν να αποτρέψουν την ολική καταστροφή του νησιού.

Τα αντικείμενα από τον οψιδιανό, είναι ένα μέρος της τοπικής λαϊκής τέχνης που μπορεί κάποιος να βρει, να γευτεί την τοπική κουζίνα, να μάθει για τα διάφορα τατουάζ σώματος, που αποτελούν αντικείμενο μελέτης των ιθαγενών, αφού τους έχουν δώσει διαφορετικά ονόματα και περιγραφές.

Ένα ταξίδι ως εκεί είναι αρκετά ακριβό και δύσκολο. Απαιτείται από την Ευρώπη να ταξιδέψει κάποιος ως το Σαντιάγο της Χιλής και να περιμένει την πτήση για το Νησάκι του Πάσχα. Περίπου όσο στοιχίζει το εισιτήριο ως τη Χιλή, είναι και το εισιτήριο για το Νησί από το Σαντιάγο. Αυτό καθιστά σχεδόν απίθανη την επίσκεψη για έναν μέσο τουρίστα. Πολλές φορές συνδυάζεται με τον γύρο της Νότιας Λατινικής Αμερικής, σε ένα μεγάλο οργανωμένο ταξίδι. Ωστόσο, γύρω στους 20.000 επισκέπτες βρίσκονται κάθε χρόνο στο ιδιαίτερο αυτό μέρος του κόσμου και ζουν σε ένα περιβάλλον ξεχωριστό και μοναδικό.

Ένα οικολογικό μήνυμα

Δίχως να αγγίζουμε το βάθος της ιστορίας που έψαχνε να αποκρυπτογραφήσει ο Μαζιέρ, διάβασα σε πολλούς μελετητές ή επισκέπτες να υπάρχει σύγκλιση στην ίδια άποψη: το ενδεχόμενο η φτώχια και η εγκατάλειψη που διέγνωσαν οι πρώτοι ταξιδευτές που ανακάλυψαν το νησί, να οφειλόταν στην αποψίλωση των δέντρων και στην παντελή έλλειψη δυνατότητα αποκατάστασης του φυσικού τοπίου. Αν και θα συνέβη από ανάγκη για να κάνουν καλύβες, κανό, αντικείμενα αφού ζώντας τόσο μακριά από άλλους τόπους ήταν η μόνη τους διέξοδος, το ότι δεν υπήρξε σχεδιασμός, κατέληξε στο να παραμείνουν σε ένα τόπο δίχως την δυνατότητα να παράγουν πλέον αγαθά ή να επαναφέρουν ισορροπία στο οικοσύστημά τους.

Μήπως αυτό πρέπει να μας προειδοποιήσει για την ευρύτερη και διαρκώς αυξανόμενη καταστροφή του οικοσυστήματος του πλανήτη μας;


Tο νησί του Πάσχα...  328_4

Tο νησί του Πάσχα...  328_8

Tο νησί του Πάσχα...  Easter_island_pictures

Tο νησί του Πάσχα...  350px-Easter_Island_map-en.svg

Tο νησί του Πάσχα...  Statui
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Lady21
Έμπειρος Στρατιώτης
Έμπειρος Στρατιώτης
Lady21


Αριθμός μηνυμάτων : 578
Ημερομηνία εγγραφής : 25/06/2010

Tο νησί του Πάσχα...  Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Tο νησί του Πάσχα...    Tο νησί του Πάσχα...  I_icon_minitimeΚυρ Νοε 07, 2010 4:24 pm

thanks
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Dragon Blood
Βασιλιάς/ισσα
Βασιλιάς/ισσα
Dragon Blood


Αριθμός μηνυμάτων : 1195
Ημερομηνία εγγραφής : 10/05/2010
Ασχολίες : Μαγεια

Tο νησί του Πάσχα...  Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Tο νησί του Πάσχα...    Tο νησί του Πάσχα...  I_icon_minitimeΚυρ Νοε 07, 2010 6:57 pm

Απλα υπεροχη αναφορα I love you
Σε ευχαριστουμε!
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://www.dragonblood.org
 
Tο νησί του Πάσχα...
Επιστροφή στην κορυφή 
Σελίδα 1 από 1

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτήΔεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Καλώς ορίσατε στο Dragon Blood.. :: Κανόνες για τη χρήση του Dragon Blood :: Καθιστικό του Δρακόσπιτου-
Μετάβαση σε:  
phpBB2 forum με ForumGreek | ©phpBB | Δωρεάν φόρουμ υποστήριξης | Αναφορά κατάχρησης | Πρόσφατες συζητήσεις