Δαλός σημαίνει στα αρχαία ελληνικά δαυλός σημαίνει ομως και γέρων ,γριά ,περασμένος στην ηλικία.Το θυμίαμα απο δαλό σημαινει οτι έπρεπε να κάψουν ως θυμίαμα δαυλί από γέρικο ξύλο.Το θυμίαμα αυτο το έκαιγαν προς τιμήν της Νύχτας.
Ο δαυλός ,έπρεπε να ειναι απο ξυλο μυρωδάτο ,εκτος απο γερασμενο,ώστε να αναδίδει θαυμασια μυρωδιά η οποια θα ευχαριστούσε τη Θεα Νύχτα.
Ετσι έκαιγαν δαλούς απο κέδρους.Δαλούς από μυρωδατο ξυλο δενδρολίβανου και απο ξερό ξύλο μυρτιάς.
Θεά Νύχτα
Η θεά Νυχτα εδαμαζε οχι μονο τους ανθρώπους αλλά και τους θεούς σε τετοιο σημειο που στον Όμηρο ο ιδιος ο Διας δεν ήθελε να την στεναχωρεί[Ιλ. Ξ-259] .
Η Νυχτα χωριζοταν σε τρία μερη.Στον Εσπερον ,τον Νύχτον και την Αμφίλυκην Νυχτα.Ο Ησίοδος στη θεογονεία την ονομάζει με τις λεξεις 'νυξ ολοή' δηλαδη 'νύχτα φθοροποιό',που εγέννησε τον στυγερόν Μόρον δηλαδή τον βίαιο θάνατο,την 'μελαινα κήρα'[μαύρη μοίρα]την Οϊζύν[θλιψη]τηνΝέμεσιν[όλεθρο,ποινή],τηνΑπάτη,την΄Εριν
[φιλονεικία]την Φιλότητα[ερωτικες επιθυμιες]και το Γήρας.
Γιά ολες αυτές τις δυνάμεις οι μαγοι παρακαλουσαν την θεά να δώση αγάπη στους ερωτευμένους, θάνατο στον εχθρό ή κακή μοίρα και γενικά παρακαλουσαν να βοηθήσει τα μάγια που έκαναν.
Υμνος Θεας
Νύχτα θεών γενέτειραν αείσομαι ήδε και ανδρών.
Νυξ γένεσις πάντων,ην και Κύπριν καλέσωμεν
κλύθι μάκαιρα Θεά ,κυαναυγής αστεροφεγγής
ησυχίη χαίρουσα και ηρεμίη πολύυπνω
ευφροσύνη τερπνή.φιλοπάννυχε ,μήτερ ονείρων
ληθομεριμν' αγαθήν τε πόνων ανάπαυσιν έχουσα
υπνοδότειρα φίλη πάντων,ελάσιππε νυχαυγής
ημιτελής χθονίη,ήδ ουρανίη πάλιν αυτή
εγκυκλίη παίκτειρα διώγμασιν ηεροφοίτοις
ή φάος εκπεμπεις ύπο νέρτερα και παλιν φεύγεις
εις Αίδην,δεινή γαρ ανάγκη πάντα κρατύνει.
νύν δε,μάκαιρ ώ Νυξ πολυολβιε,πάσι ποθεινή
ευάτητε κλυουσα λόγων ικετηρίδα φωνήν,
έλθοις ευμενέουσα φόβους δ΄απόπεμπε νυχαυγείς.
Την Νυχτα θα τραγουδήσω,την μητέρα των θεών και των ανθρώπων.
Η Νυξ εγέννησε τα πάντα,δια τούτο ας της δωσουμε και το όνομα Κύπρις.
Άκουσε με μακάρια Θεά,που έχεις σκοτεινή λάμψιν και φεγγεις με τα αστέρια συ χαίρεσαι εις την ησυχίαν και εις την ηρεμίαν που φέρει πολύν ύπνον.Είσαι η χαρά,ευχάριστη αγαπάς τα ολονύχτια γλεντια,ώ μητέρα των ονειρων.Συ κάνεις να λησμονουν [οι άνθρωποι] τις φροντίδες [της καθημερινης ζωής]και τους παρέχεις ανάπαυσιν από τους κόπους,διότι τους δίνεις τον ύπνον και είσαι φίλη όλωνκαι οδηγείς τους ίππους και λάμπεις κατα την νύχτα.
Είσαι ημιτελής γήινη και η ίδια πάλι είσαι ουράνια περιστρέφεσαι κυκλικώς και παίζεις με τα θηράματα που πλανώνται εις τον αέρα.
εσύ στέλλεις το φως εις τα υποκάτω απο την γη και πάλιν φεγγεις εις τον Αδην διοτι τα πάντα κυβερνά η ακαταμάχητος ανάγκη.
Αλλά τώρα ,ώ μακάρια πολυευτυχισμένη Νυχτα,που είσαι εις όλους περιπόθητη και καταδεχτική,είσακουσε την ικετευτικήν φωνήν των λόγων μου και έλα με ευμενή διάθεση και διώξε τους νυχτερινους φοβους
Πηγές:Τα Ορφικά Εκδόσεις Εγκυκλοπαίδειας του Ήλιου.
Ησίοδος Εκδότης Οδυσσέας Χατζόπουλος
Μύστες και Μάγοι στην Αρχαια Ελλαδα
Εκδόσεις Νέα θέσις.