Πώς διαλέγουμε ένα ξόρκι?

Αγαπητά Συμμαγισσόπουλα, θα έχετε διαβάσει πολλές φορές φράσεις του στυλ «κάνε όποιο ξόρκι σου κάνει κλικ», «μου έκανε κλικ το συγκεκριμένο» κλπ…
Αυτό το "κλικ" δεν είναι άλλο από το συναίσθημα που μας βγάζει ένα ξόρκι όταν το διαβάζουμε ή το σκεφτόμαστε. Αν διαβάζοντας μια διαδικασία «δούμε» τον εαυτό μας να την εκτελεί, νιώσουμε οικεία και άνετα, νιώσουμε χαρούμενοι και φυσικά αν διαπιστώσουμε ότι μας κάνει για το σκοπό μας, τότε έχουμε βρει το ξόρκι μας! Αν έχουμε οποιαδήποτε αμφιβολία, δισταγμό ή φόβο, τότε πολύ απλά ΔΕΝ το κάνουμε γιατί δε θα πετύχει! Πώς θα δώσουμε την ενέργειά μας σε κάτι που φοβόμαστε ή σε κάτι για το οποίο αμφιβάλλουμε?

Για να καταλήξουμε σε ένα ξόρκι θα πρέπει να είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι μπορούμε να το εκτελέσουμε πρακτικά, ότι δεν έχουμε κενά γνώσεων πάνω σε αυτό και είμαστε έτοιμοι, ότι θα μας βοηθήσει και ότι είμαστε σύμφωνοι με αυτά που προστάζει. Όταν διαβάζουμε μια περιγραφή και μας φαίνεται δύσκολη ή περίπλοκη ή χρονοβόρα, τότε καλύτερα να το αφήσουμε προς το παρόν και να το έχουμε στα υπόψην για όταν θα νιώσουμε έτοιμοι ή για όταν αποκτήσουμε περισσότερη εμπειρία.

Είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε ακριβώς τί θέλουμε και τί προσδοκούμε. Αν πχ δεν είμαι σίγουρη ότι ο Μήτσος είναι ο άντρας της ζωής μου, πώς θα αποφασίσω να τον δέσω? Αν δεν είμαι σίγουρη ότι θέλω να δουλέψω στην τάδε επιχείρηση, πώς θα ζητήσω από τις δυνάμεις να με βοηθήσουν να πάρω τη θέση? Ακόμη, αν έχουμε οποιαδήποτε διαφωνία με τις θεωρητικές προσταγές του ξορκιού, δεν προσπαθούμε να το κόψουμε στα μέτρα μας. Αν δηλαδή αισθανόμαστε ότι το ξόρκι θίγει κάποια πίστη μας (γενικά μιλώντας) ή μας προσβάλλει ή κάτι δε μας κολλάει, τότε το αφήνουμε στην ησυχία του και κάνουμε κάποιο άλλο.

Τέλος, το Α και το Ω στην επιλογή του ξορκιού που θα κάνουμε, είναι οι γνώσεις!!! ΠΡΕΠΕΙ να ξέρουμε για ποιο λόγο χρησιμοποιούμε τα συγκεκριμένα υλικά, τι αντιπροσωπεύουν, πού αντιστοιχούν και για ποιο λόγο κάνουμε ό,τι κάνουμε. Αν δω σε ένα ξόρκι ότι ζητάει πχ μανδραγόρα αλλά δεν ξέρω τί αντιπροσωπεύει ο μανδραγόρας, δεν ξέρω πώς θα τον ενεργοποιήσω, πώς θα τον φορτίσω και ως τί θα τον συμπεριλάβω στην τελετή μου, είναι μισή δουλειά.. Άρα, θα πρέπει να έχουμε πλήρη συνείδηση και γνώση του τι κάνουμε και κυρίως για ποιο λόγο. Τότε η τελετή μας θα είναι δυνατή, τότε μπορούμε να δώσουμε το 100% της ενέργειάς μας και τότε θα έχουμε και τη βοήθεια που ζητάμε!!! Όσο η αμφιβολία είναι ανασταλτικός παράγοντας, άλλο τόσο μπορεί να βλάψει και η υπερβολική σιγουριά πανω στις γνώσεις μας. Είναι καλύτερα να αφιερώσουμε παραπάνω χρονο και να ξαναδιαβάσουμε τα ίδια και τα ίδια, να ψαχτούμε και παραπέρα, παρά να πιστέψουμε ότι τα μάθαμε όλα και είμαστε οι σούπερ μάγοι..

Και ο χ ρ υ σ ό ς κανόνας: Η μαγεία δεν κόβεται και δε ράβεται στα μέτρα κανενός...Ο αυτοσχεδιασμός προϋποθέτει εμπειρία και πολλές γνώσεις! Επομένως, ή προσαρμοζόμαστε και ακολουθούμε τις προσταγές της σε κάθε περίπτωση που κάνουμε μία τελετή, ή κάνουμε του κεφαλιού μας και μετά τραβάμε τα μαλλιά μας και τα αυτιά μας και ό,τι άλλο προεξέχει.. Αουτς!