Πολυ σημαντικο στα ξορκια!!

παντα σε οποιο ξορκι και να κανουμε πρεπει να διευκρινουμε που θελουμε να παει....γι'αυτο το λογο παντα λεμε....ταδε γεννα της ταδε...αλλιως δεν ξερουμε που μπορει να παει το ξορκι μας!
πχ Γιωργος Παπαδοπουλος της Γεωργιας.
(αν δεν ξερουμε το ονομα της μαμας του λεμε γεννα της Ευας)

Επισης πολλη συμαντικο ειναι να το ξεχασουμε το ξορκι , μετα την εκτελεση. Να μην σκευτομαστε αν επιασε, γιατι το καθηστερουμε η μπορουμε να το καψουμε...
Αφησετο να δουλεψη......

Προσοχη μεγαλη το τη ζηταμαι...να ειμαστε παρα πολλη συγουρη, γιατη μπορει να μην μας αρεση το αποτελεσμα..

Μην βιαστεται, για ολα υπαρχει η σωστη σειρα...

Κι όμως..όταν δε ξέρουμε το όνομα της μητέρας του ατόμου, δεν μπορούμε να καθορίσουμε για πού θέλουμε να πάει το ξόρκι μας και μόνο έχοντας στη σκέψη μας σχηματίσει το συγκεκριμένο πρόσωπο; Η δύναμη της σκέψης μας είναι δυνατή για αυτό, νομίζω.
Γνώμες;

Πρεπει να πεις γεννα της Ευας.
Αλλα φυσικα και η δυναμη της σκεψης μετραει πολυ!!!

Κάπου είχα ακούσει ότι μπορείς να πεις επίσης γέννα της γης και του ουρανού.. Για την ακρίβεια για ρίξίμο χαρτιών.. Ισχύει το ίδιο και στις γητείες??

natulcien έγραψε:

Κάπου είχα ακούσει ότι μπορείς να πεις επίσης γέννα της γης και του ουρανού.. Για την ακρίβεια για ρίξίμο χαρτιών.. Ισχύει το ίδιο και στις γητείες??

Όχι, στα ξόρκια και τις γητείες λες γέννα της Εύας. Κι αυτό χατιρικώς διότι δεν ξέρεις όνομα!

τα στοιχεία όπως το όνομα μαμάς που συνηθίζεται, είναι για να εντοπίσει το άτομο καλύτερα ο νους σου. και χωρίς αυτό, πάλι γίνεται.

οι κλισέ φράσεις που βρίσκετε είναι θέμα συνήθειας παιδιά... και εξαρτώνται απο την κάθε παράδοση. καθένας μπορεί να φτιάξει και δικές του αντίστοιχες.

δηλ. αν δεν πεις "γέννα της Εύας" δεν θα πετύχει αυτό που κάνεις, ενώ αν πεις θα πετύχει; κανονικά δεν εξαρτάται καθόλου απο αυτό, θεμελιωδώς. είναι μία βοηθητική παράμετρος για να βεβαιωθεί ο νους σου οτι την κάλυψες, και να ησυχάσεις. μπορείς να την αλλάξεις με άλλη φράση. ή να ορίσεις άλλη παράμετρο.