Θυμιάματα και αρώματα στην Αρχαία Ελλαδα.

Στην αρχαια Ελλαδα υπήρχε η θρησκευτική αντίληψη οτι το θυμίαμα ευχαριστούσε το Θείον και ήταν το πρώτο βήμα του θνητού για την επικοινωνία μαζί του.Τα θυμιάματα ήσαν πολλά κάθε ενα απο αυτά είχε την ιδιότητα να εξευμενίζει και να ευχαριστεί κάποια συγκεκριμένη Θεότητα.
Με την λέξη θυμίαμα υπονοούσαν κάθε τι που όταν καίγεται βγάζει καπνό.Η λέξη θυσία [η] εκτός απο σφαγίον σημαινει και εορτή αλλά επίσης και θυμίαμα.Σε χρήση ήταν και η λέξη θυμίασις που σημαίνει 'ανάδοση καπνου' αναθυμίαση,κάπνισμα,θύμιασμα.Τα δε ρήματα Θυμιάω και θυμιώ σημαινουν καπνίζω,αναδίδω καπνό,καίω σαν θυμίαμα.
Μαγοι και Ιερείς χρησημοποιουσαν σκεύος ειδικο το οποίο ονόμαζαν Θυμιατηριον.
Με την λέξη άρωμα εννοουσαν κάθε υγρό μυρωδικό.Η λεξη που χρησιμοποιούσαν ήταν Μύρο.Μυρεψός ή μυροποιός ήταν ο κατασκευαστης εγχώριων μύρων ή και ο εμπορος 'εισαγωγεας' αρωμάτων απο Αιγυπτο Συρία ή Αραβία.Τα εγχώρια αρώματα [ελαια τριανταφυλιάς γιασεμιού ήταν τα συνήθη]τα εκαιγαν αφού τα έκαναν μίξη με 'κόμμι αμυγδαλιάς' η οποία λυώνει σε χλιαρό νερό και μετα πήζει αλλα κρατάει το άρωμα του ελαίου με το οποίο την έχουμε αναμίξει.Καιγόταν εύκολα τοποθετημένη πάνω σε κάρβουνα.

Τί είναι << 'κόμμι αμυγδαλιάς'>> ;

Ομίχλη έγραψε:

Τί είναι << 'κόμμι αμυγδαλιάς'>> ;

Το κόμμι της αμυγδαλιάς είναι το φυσικό ρετσίνι που βγαίνει πάνω στον κορμό της. Εναλλακτικά, μπορείς να το μαζέψεις όπως το ρετσίνι του πεύκου.